شاهکار من سر کلاس:
این یه اسکلته :دی . کنار کنسرت سئول ِ متالیکا بود.
عکس اصلی:
پ.ن. واسه اینکه گله نکنی که تو پستهام نیستی: اگه تصمیم اونم قطعیه همین چند روز یه بار باید بریم تهران. باید جفتتون بیاید. چون من تنهایی نمی رم. افتاد؟ :دی به ماماناتونم بگید.
پ.پ.ن. بازم از تو : چرا جواب نمی دی؟ نکنه شارژت تموم شده باز؟
پ.پ.پ.ن. این اولین و شاید آخرین نقاشی با مدادم بود. واسه همین یه جورایی احساس خود شیفتگی بم دست داده. :دی
پستها
۹ نظر:
عکسات فیلترن!شیرینی هم به شما میدیم !چطورایی؟
نقاشی ازون کاراییه که من همیشه دلم می خواست بکنم ولی هیچوقت موفق نشدم ! کاملا حق داری احساس خودشیفتگی کنی !
بهار : درست شد؟
بد نیستیم. پس گرفتی بالاخره؟
نیلوفر: :D
خیلی قشنگ کشیدی!
عجب کیوان!عجب دیگه کم کم داری می شی کیوان لیکا!
نیستی برادر ؟! به روز نمی کنی ؟
حق هم داری دچار خود شیفتگی بشی. چون برای اولین نقاشی آدم، زیادی خوبه!
من بالاخره پس از قرونی آپ کردم! بدون اینکه بتونم چیزی بنویسم!!!
کوشی؟
ارسال یک نظر